Test: TBS MOI+ - IPTV streamer - artykuł na sat-charts.eu

2014-11-24, Paweł Piotrowski

Test: TBS MOI+ - IPTV streamer

Przedstawiamy krótki test nowego modelu urządzenia do strumieniowania kanałów w sieci lokalnej.

Czym jest MOI+?

MOI+ jest nową generacją urządzenia MOI DVB-S2 Streaming Box służącego do dystrybucji cyfrowych kanałów telewizyjnych i radiowych w lokalnej sieci komputerowej. Dzięki MOI+ możemy strumieniować np. kanały telewizyjne z satelity na różne urządzenia podłączone do naszej sieci (komputery, smartfony, tablety, konsole).

Tak naprawdę MOI+ jest małym komputerem pracującym na systemie Linux. Możliwości demodulacji sygnałów zależą od zainstalowanej w nim karty PCI-e produkcji TBS. Dzięki temu MOI+ może służyć jako odbiornik DVB-T/T2, DVB-S/S2 lub DVB-C w zależności od potrzeb użytkownika. W modelu, który otrzymaliśmy do testów zainstalowano kartę TBS 6991 SE. Jest to dwugłowicowy tuner DVB-S2 z dwoma gniazdami na moduły dostępu warunkowego CI. Karta bezproblemowo radzi sobie z odbiorem sygnałów w standardach DVB-S (QPSK) oraz DVB-S2 (QPSK, 8PSK). Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie by do środka MOI+ włożyć np. TBS 6925 i rozszerzyć możliwości demodulacji do sygnałów 16APSK i 32APSK. Osoby zainteresowane lokalnym strumieniowaniem multipleksów naziemnej telewizji cyfrowej mogą zainstalować np. kartę TBS 6221, która oprócz odbioru sygnałów nadawanych w DVB-T potrafi obsłużyć także DVB-T2 (w tym DVB-T2 Lite) oraz DVB-C.

Pierwsze wrażenie

MOI+ jest większy od swojego poprzednika. Zmodyfikowano wygląd panelu przedniego, dodając do niego podświetlany na niebiesko ekran alfanumeryczny, zastępując nim jednocześnie sygnalizacyjne diody LED. Rozbudowano także panel tylny.

Z tyłu znajdziemy dwa wejścia USB 2.0 (mogą służyć np. do aktualizacji oprogramowania), port UART, gniazdo LAN, przycisk resetu oraz gniazdo RP-SMA do podłączenia anteny WiFi (dołączonej w zestawie).

Warto dodać, że boku urządzenia zostawiono także miejsce na śruby umożliwiające zamontowanie urządzenia w szafie typu rack. Jednakże elementy montujące nie są dostarczane z MOI+. Można dokupić je jako opcję dodatkową.

Pierwsze kroki z MOI+

Pierwszym krokiem jest podłączenie MOI+ kablem ethernetowym do routera. Następnie po podłączeniu urządzenia do źródła zasilania należy odczytać adres IP MOI+ z ekranu na panelu przednim. Adres IP z początku przydzielany jest automatycznie dzięki DHCP. Z ekranu odczytać możemy również stan w którym znajduje się urządzenie tj. czy zamontowano pamięć USB, czy uruchomiono WiFi, ilość znalezionych tunerów i ich identyfikatory w systemie.

Znając adres urządzenia możemy rozpocząć jego konfigurację korzystając ze specjalnie przygotowanego do tego celu interfejsu webowego. W oknie przeglądarki wpisujemy adres IP urządzenia.

Po lewej stronie webowego interfejsu mamy do wyboru 6 opcji:
Network Settings - ustawienia sieci (możliwość m.in. wyłączenia DHCP, ustalenia nowego adresu IP, konfiguracji połączenia bezprzewodowego WLAN)
Tuning Settings - ustawienia tunerów (wyszukiwanie kanałów pod VDR, wybór trybu pracy: Tvheadend, VDR...)
Utilities - narzędzia / pozostałe ustawienia (zmiana strefy czasowej, ustawienie czasu i daty, pingowanie, reboot)
Tvheadend Guide - opis obsługi Tvheadend
Update Guide - opis aktualizacji oprogramowania MOI+
About - różne informacje na temat urządzenia (SSH, SMB, parametry transmisji szeregowej)

Konfigurujemy VDR

Jeżeli podłączyliśmy już kabel antenowy do wejścia w tunerze, możemy rozpocząć konfigurację urządzenia do obsługi VDR. W tym celu przechodzimy do zakładki "Tuning Settings", pole "Running" zostawiamy zaznaczone jako "None" - wówczas możemy wykorzystać zainstalowaną kartę do wyszukania kanałów.

W przypadku wyboru opcji "TVHeadend" lub "VDR" nie uda nam się zeskanować kanałów - tuner będzie zajęty i będzie pełnił rolę urządzenia strumieniującego.

Następnie przechodzimy do "Scan For VDR" i wybieramy tuner, który chcemy wykorzystać do szukania kanałów. Po jego wybraniu otworzona zostanie nowa strona z kolejnymi ustawieniami.

W tym przypadku pierwszym krokiem będzie oczywiście konfiguracja parametrów konwertera oraz przełącznika DiSEqC. Możemy skorzystać ze wstępnie przygotowanej listy typów konwerterów lub samodzielnie wpisać odpowiednie częstotliwości (Low, High i Switch). Mamy także możliwość konfiguracji portów różnych wersji DiSEqC.

Teraz, przed samym skanowaniem, nie pozostaje nam nic innego niż wybrać z dostępnej listy satelitów odpowiednią pozycję. Wówczas przy wyborze skanowania automatycznego (AutoScan), zeskanowane zostaną wszystkie częstotliwości multipleksów, które zostały zapisane w pliku konfiguracyjnym danego satelity.

Inną opcją jest skanowanie tylko jednej częstotliwości. Wówczas, oprócz wpisania częstotliwości (w kHz!), musimy jeszcze standardowo wybrać polaryzację, wpisać wartość prędkości symbolowej (w Sym/s!) z jaką nadawany jest multipleks oraz wybrać FEC, standard DVB i modulację. Niestety, skanowanie to odbywa się w ciemno - przez webowy interfejs nie uzyskamy informacji na temat siły sygnału czy SNR. Możemy liczyć za to na dwa komunikaty: "Scan completed" - gdy znaleziono kanały lub "Scan failed" - gdy skanowanie się nie powiodło. Jeżeli udało się znaleźć kanały są one dopisane do pliku playlisty *.m3u, w formacie VDR. Jak uruchomić listę kanałów opiszemy dalej w artykule.

Wracając do interfejsu webowego, zauważyć można kilka błędów. W opcji wyboru FEC brakuje wartości "3/5" (m.in. przekaz Belsat TV z 33°E), co uniemożliwia znalezienie niektórych kanałów z poziomu przeglądarki. Dodatkowo raz wybrany FEC nie jest zapamiętywany i tracimy go np. po odświeżeniu strony (z kolei częstotliwość, polaryzacja czy SR cały czas są trzymane w pamięci). Brakuje również opcji automatycznego wyboru standardu i modulacji oraz korekcji błędów - zainstalowany w środku TBS 6991SE ma taką możliwość, o czym można się przekonać sterując nim za pomocą protokołu SSH.

Strumieniowanie

Po udanym skanowaniu kanałów, czas na ich uruchomienie. Na początku urządzenie musimy przełączyć w tryb VDR. W tym celu zaznaczamy odpowiednie pole w "Tuning Settings".
Następnie skorzystamy z aplikacji VideoLAN (VLC). Wybierając opcję "Otwórz strumień w sieci" otwieramy adres np. "http://192.168.1.104:3000/channels.m3u", gdzie "192.168.1.104" jest adresem IP naszego MOI+.

Wówczas VLC powinien otworzyć listę odtwarzania, która zawiera wszystkie znalezione przez nasz tuner kanały. Nie pozostaje nam nic innego niż uruchomić interesujący nas kanał telewizyjny lub radiowy.

Zauważalne jest bardzo płynne przełączanie kanałów, i to nadających na różnych częstotliwościach. Co ważne w domyślnej konfiguracji urządzenie przesyła cały strumień transportowy multipleksu. Oznacza to, że z jednego multipleksu możemy oglądać kilka kanałów niezależnie (np. na różnych komputerach). Strumieniowanie całego multipleksu daje możliwość korzystania z EPG czy deszyfrowania (np. za pomocą zainstalowanego OSCAMa).

Warto zauważyć, że jesteśmy niezależni jeśli chodzi o dekodowanie wideo i audio. Nie sprawia nam trudności podejrzenie przekazu nadawanego w H.262, H.264 czy H.265 oraz z różnym próbkowaniem (4:2:0, 4:2:2, 4:4:4). Wszystko zależy od zainstalowanych w naszym systemie kodeków, co jest łatwo zmienić programowo. Nie jesteśmy także uzależnieni od jednej platformy. Strumień udostępniony z urządzenia możemy oglądać na komputerach, tabletach czy smartfonach. Korzystając z odpowiednich pluginów kanały z MOI+ obejrzymy także na najnowszych modelach telewizorów np. Smart TV.

Do obsługi trybu VDR można skorzystać także z XBMC. Konfigurację tej aplikacji opiszemy w jednym z kolejnych artykułów.

Dla nieco bardziej zaawansowanych

Powyższy przykład z uruchomieniem VDR jest tylko jedną z wielu możliwości MOI+. Producent wstępnie zainstalował wiele aplikacji znanych dla użytkowników systemu Linux: Mumudvb, DVBlast, szap, tzap, czap, dvbdate, dvbnet, dvbscan, dvbsnoop, dvbtraffic, dvbscan, scan-s2 czy szap-s2.

Aplikacje te rozszerzają możliwości MOI+ oraz zainstalowanego w nim tunera. Aby z nich skorzystać wystarczy np. uruchomić aplikację Putty oraz połączyć się z urządzeniem za pomocą SSH.

Warto dodać, że edycja plików (np. list z częstotliwościami) jest bardzo prosta. Aby dostać się do katalogu z plikami konfiguracyjnymi wystarczy skorzystać z protokołu SMB (w Eksploratorze Windows adres IP urządzenia wystarczy poprzedzić dwoma ukośnikami - "\\").

Podsumowanie

MOI+ jest niewątpliwie ciekawym urządzeniem, rozszerzającym możliwości swojego poprzednika. Nowy model działa stabilnie, kanały szybko się przełączają. Nie jesteśmy uzależnieni od jednej platformy - kanały strumieniowane z MOI+ możemy oglądać na różnych urządzeniach. Tak samo niewątpliwym plusem jest możliwość wymiany zainstalowanego tunera (wybór pomiędzy DVB-S, DVB-T i DVB-C). W czasie testu znaleziono kilka błędów (np. w interfejsie webowym) i mamy nadzieję, że zostaną one poprawione.

Dziękujemy firmie Tenow za udostępnienie MOI+ do testów.

Plusy
+ możliwość korzystania z odbiorników wspierających różne standardy (DVB-S/S2, DVB-T/T2, DVB-C) - w zależności od potrzeb
+ brak zależności od platformy (komputery, tablety, smartfony, różne systemy operacyjne)
+ dekodowanie zależy od kodeków zainstalowanych w systemie
+ urządzenie działa także po WLAN (bezprzewodowo)
+ szybkie przełączanie kanałów
+ możliwość zamontowania w stojakach typu rack

Minusy
- drobne błędy w interfejsie webowym
- skonfigurowanie odbiornika może nastręczać trudności początkującym użytkownikom

Parametry MOI+
SoC: Marvell 88F6282 1.6 GHz
CPU: Sheeva CPU core V5TE ARM
RAM: 1GB DDR3
Flash: 512MB NAND Flash
pamięć dodatkowa: karta microSD
port 100/1000M Ethernet: 1 szt.
WiFi: 802.11n
port USB 2.0 Host: 2 szt.
port RS232C: 1 szt.
system operacyjny: Linux, z programami TVHeadend, DVBlast, mumuDVB, szap, scan, scan-s2 zasilanie: zasilacz sieciowy 12V/ 2A,
pobór prądu 24 W max,
masa ok. 0,4 kg,
wymiary: 95 x 30 x 130 mm.

W zestawie
urządzenie TBS MOI+
zasilacz sieciowy
kabel Ethernet 2.0
antena WLAN
tuner DVB-S/S2, DVB-T/2T lub DVB-C

źródło: sat-charts.eu
foto: sat-charts.eu